Naslovna Magazin Цеца побегнала од својот дом, нејзините стражареле на аеродром, овој дел од...

Цеца побегнала од својот дом, нејзините стражареле на аеродром, овој дел од нејзиниот живот е помалку познат

Во новата, деветнаесетта епизода од документарниот серијал „Цеца шоу“, која се емитува секој петок, ќе имате можност да ѕирнете во уште еден возбудлив ден во Ражнатовиќ семејството и да дознаете каква готвачка е Цеца.

Во претходните епизоди видовме дека Цеца е одлична домаќинка. Гледачите на телевизијата Блиц имаа можност да видат како изгледа кога се слави крштевка во куќата на Ражнатовиќ, како изгледа празничната трпеза и дружењата со пријателите.

Цеца во новата епизода признава дека иако е одлична водителка, улогата на готвач не е за неа, и дека тие работи им ги препушта на луѓето кои се поексперти од неа.

– Не се ни трудам да си го најдам патот во кујната. Јас не уживам во тоа. Не сум од оние жени кои ќе се преправаат дека се одлична готвачка.

Не сум готвач, но затоа сум одлична домаќинка. Секогаш кога доаѓаат гости кај мене, тие се добро услужени, домаќини и стојам на тоа што го кажувам – искрено изјави Цеца.

Животот на Светлана Цеца Ражнатовиќ е поделен на два периода – пред и по средбата со Жељко Ражнатовиќ – Аркан, човекот кој ѝ ја промени личноста и кариерата.

За овој втор дел сѐ е познато бидејќи самата пејачка со задоволство зборуваше за својот покоен сопруг од првиот до последниот ден од нивниот брак.

Цеца и Аркан застанаа на лудиот камен на 19 февруари 1995 година. Во вилата на Љутице, Богдана се читаше молитва за среќен пат, а потоа Аркан со конвој од 60 џипови се упати кон Житораѓа за да ја донесе Цеца во својот дом.

За оваа пригода Жељко облече црногорска носија, а Цеца српска.

Аркан дури од шестиот пат успеал да го погоди јаболкото, по што влегол во куќата на Величковиќ и со себе ја зел Цеца, која прво ја „купил“ од нејзината сестра Лидија.

Сестрата на Цеца тогаш добила неколку илјади марки, како и златни часовници, прстен и дијаманти.

Црковната венчавка на Цеца и Аркан се одржа во црквата Свети Архангел Гаврил во Белград.

Цеца на црковната венчавка носеше прекрасна бела венчаница со долг вез, додека Жељко облече српска офицерска униформа со голем крст околу вратот.

Свадбата на Цеца и Аркан потоа ја следеа над 150 акредитирани новинари и фоторепортери, додека снимки од свадбата на деценијата беа емитувани на 560 телевизиски станици ширум светот.

Нејзиниот живот пред Ражнатовиќ, кога беше Цеца Величковиќ, се опишува во едно старо списание со наслов „Цветка зановетка“, а зад него стои Цеца.

– „Се ми е преку глава. Многу би сакала да ја оставам песната и да ги избришам последните три години од мојот живот.

Повеќе би сакала да бидам безгрижна девојка, таа Цеца од соседството и душичката на мајка ми.“ Во „Цеца ѕвезда“ се побуни обичната Цеца девојка.

Нема повеќе туторство и тутори, дури и да се нејзините родители, композиторот Доца Иванковиќ или менаџерот Влада Перовиќ.

Не сакам да се расправам со моите родители и соработници. Само сакам тие да ме разберат. Сакам да сфатат дека сум доволно паметна и способна да го поминам животот сама.

Ако му кажам на татко ми дека јас сакам да живее сама, мислам дека ќе ме у вие“.

Во средината на 1991 година, истиот весник објави и детали за спектакуларното бегство на Цеца од нејзините родители.

Наводно во тоа и помогнала нејзината тогашна пријателка Мира Шкориќ.

– Разделбата во татковината и одењето преку граница не беа нималку безболни. Напротив. На почетокот на март имаше искри и болни сцени во семејството Величковиќ во Житоража.

По семејна расправија Цеца побегнала од Житораѓа во Белград, со намера да го фати првиот авион за Виена.

Неколку дена се криела низ Белград (главно во станот на Мира Шкориќ) додека нејзините родители биле на должност на белградскиот аеродром. Тие веруваа дека ќе ја спречат нивната ќерка да оди, но безуспешно.

Ќерката ја пропушти патеката. Додека таткото и мајката биле на должност на аеродромот Сурчин, Цеца изнајмила автомобил за Сараево, а потоа со првиот авион на приватна агенција си отишла од градот – забележале новинарите на списанието „Сабор“.