Ѓорѓе Балашевиќ падна на нејзиниот шарм, ниту еднаш не се посомнева во неа и нејзината љубов која траеше со децении. Оливера и Ѓорѓе Балашевиќ беа синоним за љубов и хармоничен брак во кој беа четири децении.
Се сретнаа неочекувано, а емоциите се појавија во истиот момент, познатиот панонски морнар истакна дека на прв поглед знаел дека таа е вистинската, но да ја придобие не било лесно.
Нивната љубовна приказна е како убав романтичен филм, а започнува со средба на телевизија, каде што се запознале за првпат. Имено, двајцата гостувале во една новосадска телевизија.
Оливера тогаш гостуваше во спортската програма како репрезентативка во спортска гимнастика, додека Ѓорѓе во музичката рубрика. Младата студентка од Нови Сад немала поим дека ќе се заљуби од глава до петици во веќе популарен млад човек со гитара.
Токму поради таа љубов одличната гимнастичарка се најде на крстопат во животот, таа требаше да избере дали приоритет ќе и даде на емоциите или на спортската кариера.
– И овде преовладуваљубовта како петта дисциплина. Во една прилика заедно го гледавме натпреварот Хајдук-Хамбургер. Одеднаш Оља ми ја става раката на рамо и ми вели: „Овој Златко Вујовиќ е опасен фудбалер“, изјави Ѓорѓе Балашевиќ во декември во 1981 година.
Според неговото признание, тогаш си рекол: “Ја најдов вистинската личност, пријателка која разбира и други работи. Ќе се оженам со неа и готово – готово!”.
Прво станаа родители, кога се роди нивната прва ќерка Јована, а потоа шест години подоцна конечно го кажаа судбоносното „да“, но во тајност – среде работна недела.
-Малку се плашев од тоа, бидејќи во животот избегнував многу формалности. Кога матурирав, тоа беше вистинска можност да облечам костум, но поради околности го избегнав, не дојдов на прославата.
Дури и подоцна никогаш не бев во костум – беше искрен пејачот.
Тој нагласи дека не сакале гламурозна прослава.
– Сакав да се оженам на 15 август, кога е најтопло, па да носам кошула. Се договоривме тоа сепак да биде на 7 мај, бидејќи ситуацијата околу моето доаѓање од војска беше неизвесна.
Како хранител на семејството, формално не бев таков. Документот беше многу важен. Но, ние не сакавме никаква церемонија и помпа. Избравме четврток.
Не сакавме да биде ни сабота, ни недела, затоа што тогаш се венчаа некои мои пријатели и не сакав да правам гужва, да вр ескам нешто, да скокам…
На никого ништо не кажавме, брзо се подигнавме, дури и малку задоцнивме – изјави во една прилика Ѓоле.
Сепак, некои пријатели успеале да им го „скршат“ планот, па веќе ги чекале во салата за венчавки кај матичарот.
Нивната кума Биља дошла во последен момент, кумот на Ѓоле и долгогодишен соработник Борчек не ни знаел за што се работи, легендарниот композитор само му рекол да си ја донесе личната карта и дека има некакво снимање.
– Оља имаше убав бел фустан, само без тие џиџи на главата. Тоа беше мала, слатка церемонија која потоа ја продолживме дома, строго со сендвичи, немаше никакво друг мезе или храна.
Се чувствував добро, како да не сум младоженец. Носев елегантни црни, вечерни панталони и чевли со кои личеа на патики, баш и не сакав да носам патики од почит кон жена ми – се присети тогаш Балашевиќ.
